Το σχολικό σύστημα αποτελεί τη κύρια πηγή πληροφόρησης για τους γονείς των παιδιών με ΔΕΠ-Υ και οι δάσκαλοι παίζουν σπουδαίο ρόλο τόσο στην αξιολόγηση της σοβαρότητας των προβλημάτων στον τομέα της συμπεριφοράς και της μάθησης όσο και στην υποστήριξη των παιδιών στην τάξη.
Οι μελέτες, διεθνώς, που ερευνούν τις γνώσεις των εκπαιδευτικών σχετικά με τη διαταραχή έχουν δείξει την ανάγκη για περισσότερη εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση, ώστε να αυξηθεί το ενδιαφέρον των δασκάλων γύρω από τις εξελίξεις για τη διαταραχή.
Η παρούσα έρευνα διερεύνησε τις γνώσεις των Ελλήνων εκπαιδευτικών για τη ΔΕΠ-Υ σε σχέση με τα γενικά χαρακτηριστικά, τα συμπτώματα, τη διάγνωση και την αντιμετώπισή της.
Συμμετείχαν 1025 εκπαιδευτικοί (366 δάσκαλοι γενικής αγωγής, 54 εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής, 135 νηπιαγωγοί και 470 καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) από 86 σχολεία της χώρας.
Η αξιολόγηση έγινε με τη Κλίμακα μέτρησης γνώσεων σχετικά με τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής KADDS, μια κλίμακα 36 ερωτήσεων, που μετρά τις γνώσεις και τις παρερμηνείες των εκπαιδευτικών σε τρεις συγκεκριμένες περιοχές: τις γενικές πληροφορίες σχετικά με τη φύση, την αιτιολογία και την πρόγνωση της ΔΕΠ-Υ, τη συμπτωματολογία/διάγνωση και την αντιμετώπιση.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν περισσότερα σε σχέση με τη συμπτωματολογία και τη διάγνωση και λιγότερα για τα γενικά χαρακτηριστικά και την αντιμετώπιση της διαταραχής. Οι δάσκαλοι ειδικής αγωγής είχαν υψηλότερη βαθμολογία στις ερωτήσεις και των τριών κλιμάκων του ερωτηματολογίου και ακολουθούν κατά σειρά, οι νηπιαγωγοί, οι δάσκαλοι γενικής αγωγής και οι καθηγητές.
Διαπιστώθηκε ότι οι εκπαιδευτικοί σε γενικές γραμμές γνωρίζουν τα βασικά χαρακτηριστικά της διαταραχής, όπως για παράδειγμα ότι τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ κινούνται υπερβολικά ή αποσπώνται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα, αλλά σημαντικές παρερμηνείες σχετικά με τη διαταραχή εμμένουν, όπως για παράδειγμα ότι η κατανάλωση ζάχαρης προκαλεί ΔΕΠ-Υ ή ότι τα παιδιά αυτά ξεπερνούν τα συμπτώματα της διαταραχής στην εφηβεία.
Τα αποτελέσματα της έρευνας υποδεικνύουν την ανάγκη για μεγαλύτερη εκπαίδευση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σχετικά με τη διαταραχή και συμβάλλει στην καλύτερη αξιολόγηση των γνώσεων και των παρερμηνειών σχετικά με τη ΔΕΠ-Υ. Επιπλέον υποστηρίζει και διευρύνει τα αποτελέσματα άλλων μελετών που υποδεικνύουν τη σπουδαιότητα της συνεχούς κατάρτισης και εκπαίδευσης για το σχεδιασμό και την υλοποίηση αποτελεσματικών εκπαιδευτικών παρεμβάσεων.
Πρόκειται για τη διπλωματική εργασία της Ευγενίας Μάριου, για την απόκτηση Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στην Παιδαγωγική Ψυχολογία και Εκπαιδευτική Πράξη το 2012.