fbpx

Ο έπαινος είναι σημαντικός για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)

«Όταν ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ λαμβάνει έναν ή δύο επαίνους, αυτό είναι σαν μια σταγόνα στην έρημο».

Έπαινος

Όταν ένα παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ ή ΔΕΠ) λαμβάνει έναν ή δύο επαίνους, είναι σαν τη βροχή στην έρημο. Την απορροφά, χαίρεται υπερβολικά. Είναι σημαντικό για τους γονείς, τους δασκάλους και τους προπονητές να ωθούν ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ να κάνει κάτι σωστό, κάτι καλό, ή κάτι αξιόλογο. Δίνοντας στο παιδί σας λέξεις επαίνου είναι σαν να του προσφέρετε μια ευκαιρία να απαλλαγεί από το φόβο και την αυτό-αμφισβήτηση που τον βασανίζουν.

Η κινητήριος μνήμη

Θυμάμαι όταν ήμουν στην Α’ Γυμνασίου, έπαιζα στην παιδική ομάδα ποδοσφαίρου στο Fessenden, ένα σχολείο έξω από τη Βοστώνη. Κάτω από την «πανοπλία», ήμουν ένα μοναχικό παιδί, χωρίς αυτοπεποίθηση και σκοπό. Ένας εκκολαπτόμενος κυνικός, είχα στην καρδιά μου την πικρή συμβουλή του πατέρα μου: Να ελπίζεις για το καλύτερο και να περιμένεις το χειρότερο.

 Είπα στον προπονητή «Γνωρίζω τι προσπαθείς να κάνεις, αλλά δε νομίζω ότι θα πετύχει.»

«Αλήθεια; Τι προσπαθώ να κάνω;» ρώτησε.

«Προσπαθείς να κινητοποιήσεις την ομάδα βάζοντας εμένα κεντρικό. Θεωρείς ότι όλοι οι υπόλοιποι θα παίξουν πιο δυνατά για να το αντισταθμίσουν.»

Δε θα ξεχάσω ποτέ τι μου είπε μετά ο προπονητής Fitts. «Όχι, Ned, κάνεις λάθος, θεωρώ ότι είσαι ο πιο κατάλληλος παίχτης γι’ αυτή τη θέση. Αν σε βάλω να παίξεις, ίσως να το πιστέψεις.»

Για μια στιγμή, είδα ένα νέο εαυτό, κάποιον που πάντα ήλπιζα να γίνω. Ενεργοποιήθηκε από τα λόγια του προπονητή Fitts, ξεσηκώθηκε από το πείσμα να μην απογοητεύσω τους συμπαίκτες μου, εμψυχώθηκε από τη νέα εκδοχή του τι μπορούσα να κάνω, μπήκα στο παιχνίδι ως νέος παίκτης.
Έβαλα τρία γκολ και βοήθησα σε τρία ακόμα. Ήταν το καλύτερο παιχνίδι που έπαιξα ποτέ. Μετά από αυτό ο προπονητής με κοίταξε μέσα από τα γυαλιά του και είπε «Βλέπεις τι εννοώ;»

Το έκανα και συνεχίζω να το κάνω. Το να είσαι γονέας είναι κάτι περισσότερο από το να είσαι προπονητής. Ψάχνεις να βρεις ευκαιρίες για να δώσεις ενθάρρυνση και να ανοίξεις την πόρτα στη ζωή του παιδιού, όπως έκανε για μένα ο προπονητής Fitts.

Οι σωστές λέξεις, την σωστή στιγμή

Το κλειδί στoν αποτελεσματικό έπαινο – αυτού που προκαλεί μια αλλαγή όχι εκείνου που προκαλεί απλά ευχαρίστηση – είναι το πότε και που τον δίνουμε. Εάν επιδοκιμάζετε οτιδήποτε κάνει το παιδί σας, ο έπαινος ακούγεται ψεύτικος και χάνει την αξία του. Αν, ωστόσο, συγκρατείτε την αναγνώριση και τον έπαινο μόνο για τις στιγμές εκείνες που πραγματικά το αξίζουν, ενδέχεται να χάσετε την ευκαιρία να αντλήσετε περισσότερα από όσα θεωρεί ένα παιδί ότι κρύβει μέσα του.

Τι και αν το παιδί σας δεν κάνει αρκετά για να αξίζει την επιβράβευση; Βοηθήστε το να πετύχει, να ξεπεράσει τον εαυτό του. Ο έπαινος είναι ιδιαίτερα σημαντικός για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ επειδή γενικότερα εισπράττουν πολύ λίγο από αυτόν. Δέχονται διορθώσεις, ενισχυτική διδασκαλία στο σχολείο, και παράπονα για την συμπεριφορά τους. Υποβάλλονται σε δοκιμασίες και αναμένεται να αισθανθούν ευγνώμονες για μια εποικοδομητική κριτική.

Δουλεύοντας περισσότερο από 20 χρόνια με παιδιά και ενήλικες με ΔΕΠ-Υ, έχω μάθει ότι όλοι κουβαλούν κρυμμένα ταλέντα και θησαυρούς που χρειάζεται να ανασκαφθούν για να αναπτυχθούν. Ο έπαινος είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους σε αυτή την σημαντική αποστολή εξόρυξης.

Extra Tip:Για τα μικρότερα παιδιά, ενισχύστε τον λεκτικό έπαινο με έναν πίνακα επιβράβευσης. Κάθε φορά που ένα παιδί κάνει κάτι αξιέπαινο- ολοκληρώνει έγκαιρα μια εργασία στο σπίτι- προσθέστε ένα αστέρι στον πίνακα ή ένα φασόλι σε ένα βάζο. Τα αστέρια και τα φασόλια μπορούν να αντιστοιχούν σε ειδικά προνόμια που θα σχετίζονται με αυτά που θέλουν και τα παιδιά.

Πηγή

Ελεύθερη μετάφραση Κατερίνα Τώνια BSc in Psychology

Εγγραφείτε χωρίς καμιά οικονομική υποχρέωση. Τα στοιχεία σας θεωρούνται απόρρητα και θα τηρηθεί απόλυτη εχεμύθεια